38
III. Abli.: Hofmann. Kenntnisse d. klassischen Völker ete.
tiva vallatus nares circumsedentem ventilata duplicis Ampsancti
peste funestat.
Vib. Seq. p. 153, 6: ,Amsanctus 1 . Lucaniae, cuius halitios
volucres necat.
Plin. II. 95, §. 208: Item in Hirpinis Amsancti ad
Mephitis aedem locum, quem qui intravere, moriuntur. — Auf
die Grotte bezieht sich wohl Cic. de div. I. 79: ex quibus et
mortifera quaedam pars est, ut et Ampsancti in Hirpinis et
in Asia Plutonia etc. Die physischen Verhältnisse der Örtlich
keit scheinen sich seither verändert zu haben.
79 Claudian. de raptu Pros. II. 347—349.
80 Diod. XIX, 98: x'o 3’ uowp i/v, 3iäw/.pov v.cr). -mV üitcp-
ßoA'fjV ouuüSec, a)tjxe r/ßb'i SüvaoOoa xpssEtv y.xA.
Tacitus Hist. V. 6: Lacus sapore corruptior, gravi-
tate odoris accolis pestifer.
81 Vgl. die Kritik der aristotelischen Elementenlelire bei
Th. Gomperz, Griech. Denker. III. S. 46 ff.