38 III. Abli.: Hofmann. Kenntnisse d. klassischen Völker ete. tiva vallatus nares circumsedentem ventilata duplicis Ampsancti peste funestat. Vib. Seq. p. 153, 6: ,Amsanctus 1 . Lucaniae, cuius halitios volucres necat. Plin. II. 95, §. 208: Item in Hirpinis Amsancti ad Mephitis aedem locum, quem qui intravere, moriuntur. — Auf die Grotte bezieht sich wohl Cic. de div. I. 79: ex quibus et mortifera quaedam pars est, ut et Ampsancti in Hirpinis et in Asia Plutonia etc. Die physischen Verhältnisse der Örtlich keit scheinen sich seither verändert zu haben. 79 Claudian. de raptu Pros. II. 347—349. 80 Diod. XIX, 98: x'o 3’ uowp i/v, 3iäw/.pov v.cr). -mV üitcp- ßoA'fjV ouuüSec, a)tjxe r/ßb'i SüvaoOoa xpssEtv y.xA. Tacitus Hist. V. 6: Lacus sapore corruptior, gravi- tate odoris accolis pestifer. 81 Vgl. die Kritik der aristotelischen Elementenlelire bei Th. Gomperz, Griech. Denker. III. S. 46 ff.