52 
A s c h h a c ii 
3. Hunricus de Bunnw (miles et orator Friderici Saxon. electoris). 
Quantum Germanis faveant pia numina coeli, 
Hac nunc in docta virgine nosse potes. 
Haec veteres sanctos vates veueranda recenset: 
Et plus quam Sappho carmina casta canit. 
4. Hololykos de Stein, alias Eytelwolf (Eques Suevicus). 
Hac de Germana quid Graie, quid Itale sentis? 
Non minus ac vestrae verba latina canit. 
ä. Bilibaldus Pirkhamer, Norimbergensis. 
Ei 'Sidntpoi äsxdrrj Moucacov iariv q.bovtcov, 
’P6(7j3i3-’ ivoszarv; Moöca aaTaypdwerai. 
Traductio: Si Sappho decima est Musarum dulce canentum : 
Roswitha scribenda est undecima Aonidum. 
6. Joannes Tolophus, Praepositus. 
Ut lyra Threiicio concessit carmina vati, 
Quae micat arctoo fulgida stella polo: 
Haec eadem influxit Roswithae verba chelinque 
Nata ex Saxonicis casta poeta plagis. 
7. Henricus Groninger (Monacensis). 
Invide, divinos non eessas carpere vates, 
Tanquam mendaces vaniloquosque viros? 
Nonne vides, quantum haec monialis carmine possit, 
Historias sacras virgo diserta canens? 
8. Joannes Wernerus■ (Norimberg. Mathematieus). 
Roswitha Germanis nunc maxima gloria terris 
Carminibus Latios nectere docta modos: 
Nec minus et voces describit culta solutas, 
Libera Terentii comica facta sequens. 
9. Martinas Mellerstadt, alias Polichius, medicus. 
Gloria quanta fuit magnis Ottonibus armis, 
Gloria tanta tibi Roswitha in historia. 
10. Conradus Celtes. 
Si proba magniloquum cogens ceutone Maronem, 
Atque aluit, doctum quos tulerat Latium: 
Hane nostram legerent Saxono sanguine cretam: 
Nostrae laudassent carmine vatis opus.