Roswitha und Conrad Celtes. 
bl 
Pracsulum charus, Ducibus que nostris 
Saepe patronus. 
Docta tu fratrem Bilibaklum in urbe 
Norica doctum sequeris pudica, 
Graece qui claro ingenioque miscet 
Scripta Latinis. 
Nuper in diros cecidi latrones, 
Aurum et argentum mihi qui auferebant, 
Et dabant nostro truculenta saevi 
Verbera tergo. 
Dulce solamen mihi epistola mox 
Virgo reddebas variis medelis, 
Quae mihi tristes pepulere et acres 
Mente dolores. 
Hinc tibi grates meritas rependo, 
Virgo Germanae decus omne terrae, 
Charitas nostra recolenda semper 
Pectore virgo! 
Tuis sanctis et sororum tuarum orationibus me commendo. 
II. 
Sodalitatis litterariae (Celticae sive Rhenanae) epigrammata in opera 
Roswithae. 
1. Joannes Dalburgius, Wormatiensis Episcopus, sodalitatis littera 
riae per universam Germaniam Princeps 
Quae paucis aetas concessit patria sexus, 
Roswitha virgineo praestitit ingenio. 
Aliud ejusdem: 
Afro laus seenae, lyra Flacco, bella Maroni : 
Multiplicem laurum Roswitha docta gerit. 
2. Joannes Trithemius, Abbas in Sponheim. 
Cur non laudemus Germanae scripta puellae? 
Quae si Graeca esset, jam Dea certa foret. 
Adde, quod hos cecinit quam priseo tempore versus, 
Hinc sexcenteno Pboebus ab orbe redit.