Die Bibliotheken Piemonts.
473
Augustinus de animae quantitate.
I. VI. 48. membr. 4. foliorum 51. saec. X. 1
f. 1 s. XV lib s’ andree Vccllnsis | In isto uoluie st’
iscpta op’cla b. Aug. s. | de qditate aie | de imortalitate aie |
de magro | de cura r p mortuis || f. l h Incp retractatio sei au;
gustiui de animae cpiantitate | retractatio | In eadem 2 urbc scripsi
dialogum | in quo de anima multa quaeruntur ac dissejruntur. —
f. 2" C&eris quamjuis do magis quae 3 mihi | Explicit
retractatio. | Incpt lilj de anime qnanjtitate. 4 | Quoniam uideo
te abundare otio | quaeso ut mihi respondeas de bis quae | me
mouent (u ex b). non ut opinor inportune | —
f. 14 br> animam non ipsu uentu sed tale aliquid esse dixi. °||
f. 4 longe 7 absit. Tita & hoc memini r'Uides itaq: | anhno &ia
ipsam locorum distantiam. r uideo. | —
f. 51 1 ’ Non eam tarnen quod cum corpore ani|ma concidi
potuerit quam si repperire | non possumus quaerenda non 8 est
pO'tius uera quam falsa credenda. | deinde quare 11 abs te utrum
putos in | uerbis nostris alium 10 esse ipsum sonu | aliud quod
sono significatur; | ü ergo 11 utrumque idem puto||
Augustini collatio cum Maximino, contra Maximinum libri duo.
a. II. 2\ membr. 8. foliorum 113. saec. VIII. 12
f. 1 13 In hoc codice /////////// | Sei Augustini. Ubi cu Maxi
mino | arrianoti epo concertatus e | Liber seti columbani de
bobio | et 14 maxim’ yppone regio unü in locu cü uenissent 15 |
psentib) multis ta clcricis quS laicis. maximin’ dix. | — Maxi-
1 Bei Pasini n 228 unter der Nummer DCCXX d. II. 40 — 2 Retract. 1,
8 XXXII 594 — 3 quam — 4 de quantitate animae 1. c. 1035. In der
Handschrift findet sicli keine nähere Bezeichnung- der Interlocutores —
5 f. 4—11 gehören nach f. 14 —- 0 4, ö 1. c. 1039 — 7 5, 8 1. c. 1040.
Ein Blatt fehlt — 8 nonne — 9 quaero — 10 aliud — 11 ego — 12 Pa-
limpsest Ciceronianischer und Livianischer Fragmente. Erstero hat Peyron
1. c. edirt. Über die in Deutschland unbekannten Liviana vgl. die Bemerkung
von Baudi di Vesme in den Memoric doll’ accad. di Torino tom. vm (1846)
S. 181 n. 44 — 13 f. 1. 2 saec. xn. Peyron setzt die ganze Handschrift irrthüm-
licli ins zwölfte Jahrhundert — 14 Cum Augustinus et XLII 709 — 15 con-
venisseut