138
Miklosich.
111
dual. nom. acc. m. dobra; n. f. dobri,.
gen. loc. fehlt.
dat. instr. m. n. f. dobrama.
plur. nom. m. dobri; n. f. dobre.
acc. m. n. f. dobre.
gen. na. n. f. dobrsh.
dat. m. n. f. dobram.
loc. m. n. f. dobmh.
instr. m. n. f. dobri,mi.
Ij:
|
Schon in dem dem pannonisehen Slovenisch so nahe
stehenden Neuslovenisch kommt bei der zusammengesetzten
Declination jenes Princip zur Herrschaft, das im Altslovenischen
nur in einigen Casus sich geltend macht: es beharrt nämlich
das Adjectiv in seiner thematischen Form.
■ Der Auslaut des Thema 'K verbindet sich mit dem Anlaut
des Pronomens h zu i, alt 'Kl: dobrim aus dobri-im. oja ver
kürzt sich zu a, ojo zu 6, oje zu e: dobra aus dobroja wie
tva 1. aus tvoja und noch heutzutage gospa aus gospoja, ask
rocnOJKAd; bati se aus und neben bojati se; dobro aus dobroja
wie mo fris. 1. aus mojo, gospo aus gospojo; dobrega aus dobro-
jega, dobremu aus dobro-jemu, dobrem aus dobro-jem. Dieselbe
Verkürzung findet statt in gospe aus gospoje und in den im
ersten der Freisinger Denkmäler vorkommenden Formen me,
mega, memu aus moje, mojega, mojemu. Abweichend ist der
sing. nom. n. dobro, in welchem oje in o übergeht: der Grund
scheint in dem Auslaut der Substantiva neutr. gesucht werden
zu sollen. Die Verkürzung zu e ist indessen auch im sing,
nom. n. nicht unbekannt: vedne (vuecsne fris. 1.) steht für
asl. K’knkNC'ie und das substantivirte Adjectiv lautet bei den
kärtnerischen Slovenen auf e aus: to dobre das Gute. O. Guts
mann, Windische Sprachlehre. Klagenfurt 1829. 23. Der plur.
nom. m. scheint wie im Asl. gebildet zu sein: dobri, asl. dobrii.
Aus oji würde schwerlich i entstehen: der sing. dat. von gospa
lautet gospe aus gospoji, in Folge des Accentes.
Der Annahme, die zusammengesetzte Declination im Neu-
slovenischen sei mit der pronominalen identisch, beruhe daher
nicht auf Zusammensetzung, steht der Umstand entgegen, dass
in den Freisinger Denkmälern die Pronomina ihre alten, von
Hi
H
is