530 Dr. Anton Gindely. Über des J. A. Comenius Leben und Wirksamkeit etc.
Halcyoniis Eeclesiarum per Pol. gratularer, si firli possit, sed turbulentum
hoc mundi mare (ab infernalibus Aeolis mere ubique concitatum) vix aliquid
tuto sperare permittit. Interim orandum est et animi ad omnia confirmandi.
Mihi inter non bona omina est, quod vos constanter Exulum numero non tantum
accensetis sed et prseferri vultis, subsidia in exules collata exulibus (ipsi non exu-
les) praeripiendo, constanterque nobis (veris ab annis 38 exulibus) quintam tan
tum partem obtrudi cupiendo. Urgetis Vos esse numeros plures et non additis
Vos patria; redditos (quamque inde numquam adhuc religionis nomine inotos)
nos nondum. Hoc etiam considerandum, Vos numquam fuisse impetraturos, quod
impetratum est, nisi sub nostro exulum nomine nostraque anxia ope, dum Vobis
nihil praeter semel et iterum nomen adscribcndi laboris esset. Si non evigilatis ob
injuriam nobis itlatam Deus judex erit. Deprecamur tarnen potius judiciumutrinque
misericordiamque invocando fraterne nobiscum agamus. Cujus rei (redintegrati
dico amoris) ecce facio initium! Vobis plus tribuendo etiamnum, quam nobis.
Nempe dividendo totam summam (welche mehr als 1000 Thaler ausmacht)
in partes 12 Vobisque tribuendo 7 nobis 5. Praeterea supersunt 300 im
periales, quos, ut in portionem meam Servern (qui bactenus nihil participavi
et ob quod partem meam Vobis donabam, id cessavit Maecenas cum bene-
ficiis suis in me privatis) suasit D. Stephanus jureque possem (aequitatis
teste ac judice Deo et Mundo), ecce tarnen medium horum mitto ad dilec-
tum Collegam D. C. Bithnerum, cujus statum egestate pne aliis premi observo.
Accipite igitur a D. Schmettau de illis 6000 — 3300: sed in praesens 2000
tantum, reliquas 1300 intra annum, una cum foenore, quod (4 pro centum
numerando licet hic alii non supra 3 solvant) 60 facit, accepturi. (Cathegorice:
itzundZweytausendtlthl., überein jahr 1360.) Uber das aber, dass dieH. Schmett-
auer anderthalbbundert Rbl. itzt gleich auss Zehlen (pro D. Bithnero dico)
schreibe ich ihnen. Ad has meas quaeso rescribe cito, ut quo affectu erga me et
nos sitis, sciam et quomodo ultimam meam de meis dispositionem faciam, ne igno-
rem. De novis, quse hic occurrunt (hodie prsesertim ex Anglia) ut F. Cornu
seribat, jussi ad R. D. Bithnerum alias scripturus. llli per te fraternum amorem et
sub coelo adhuc mutui osculi desiderium renuntians.
16. Nov. 1666.
V. J. Comenius.
Addo: habere me nunc apud me duos Unitatis alumnos (praeter Danielen!
meuin, jam quoque Deo et Ecclesia; dicatum) Joh. Cornu et Davidem Cassium:
Feliciumque. Timotheum (qui Francofurto ad me scribit, studiorumque subsidia
aut a me vocari solicitat) futuro vere vocare cogito, si me vivcre volet Deus. Ita
emendicato illo pane vesci numquam bactenus libuit soli, nec adhuc scio, linde
pascantur, qui pascendo gregi Dominico destinantur, providebit omnium ille
comunis nutritor et pastor Christus.
De F. Paulo Hartmanno nihil jam per menses 4. audio, tametsi a Nigrino
crebras habeam literas. Negat sibi constare, quid illo fiat, ad aliquotenas suas
nihil responsi accipiens: adeo ibi turbata sunt omnia sicut et ubique. Confusio-
num non est finis, quia appropinquat finis. Amen.