Stab und Ruthe im Mittelalter. 
175 
Rapport zu erklären versucht, so dürften manchem Forscher die 
in anfolgender Anmerkung aufgeführten Belege nicht ganz unwill 
kommen sein 7 ). 
Andere solcher Stäbe geben Zeugniss von der unbefleckten 
Wandelsreinigkeit ihrer Besitzer. Als das Volk dem anlangenden 
7 ) At ille prostratus in orationem, — et erigens se defixit vir gam in terra quam 
manu gerebat, eamque cum bis aut tertio in gyrum vertisset, ad se 
laetus extraxit, moxque unda aquae secuta est tarn valida etc. Gregor Tur. 
(f 594) Histr. cl. 524, d. edt. Ruinart. 
Oratione igitur completa, surgunt utrique, atque baculo, quem vir Dei 
manu gestabat, silicem percussit; egressaque mox lympha perennis manat; 
ibique parare iussit cisternam plumbeam. llanc ergo repletam aqua foras eruc- 
tantem iugiter vidi. Vit. S. Amati (f c. 625). A. S. S. Septb. T. 4. 103, f* 
Finita oratione, dum baculum avellit, quem humi defixerat, fons aquae 
protinus erupit, qui adhuc liodie persistit. Vit. S. Arnulfi (t 640). A. S. S. 
Jul. 4, 444, c. cnf. Fortunat. Venant. (t S. VII int.) op. 2, 71. edt. Rom. 1796. 
Baculum a quo sustentabatur, in terram defixit, cumque paululum perfo- 
disset — mox ex eadem fovea aquarum emanavit habundantia. Vit. S. Corbiniani 
(f c. 730). A. S. S. Septb. T. 3, 291, b. 
Post orationem autem suam in terram fixisse baculum atque mox 
erupisse fontem, qui usque in praesens ibi perdurat. Miracul. S. Richarii 
(Auct. S. IX) A. S. S. Aprl. T. 3 , 448, c. cnf. Vit. S. Hadelini. (Auct. c. 
S. X.) A. S. S. Febr. T. 1, 375, e. 
Mox fusa cum lacrymis oratione tota fiducia conversus ad Dominum, 
baculo quem tenebat, terram percussit. Secutae sunt aquae continuo 
salubres et lucidae etc. Vit. S. Gualberti (f 1070). A. S. S. Mai T. 2, 
704, a. 
Illico itineris baculum ibidem affixit. Nec mora , purissimus fons 
velut ictä venia exsiliit. Gocel. (c. 1097) Vit. S. August, ibd. Mai. T. 6, 392, a. 
Tune conversus ad Dominum, de fonte misericordiae suae aquas sibi 
perfundere oravit, et virgam quem manu gestabat, solo fixit. Mira res, 
mox fo n s ab imo terrae ebulliens prosilivit etc. Vit. S. Roding. (Auct. c. 
S. XI.) A. S. S. Septb. T. 5, 514, f. 
Impresso itaque telluri Crucis Dominicae signaculo, baculum, quem 
ad sustentationem sui itineris sustulerat, arido montis affixit supercilio: 
ad cuius extractum fons liquoris perspicui affluenter ebulliens, convalles 
coepit irrigare. Stephan, (c. S. XII. ext.) Vit. S. Guilielm. A. S. S. Aprl. 
T. 3, 336, b. In crastinum coram multis astantibus ad quemdam locum aptum 
accedens, terram cuspide baculi Domini Jesu (v. ibd. 545 d.) prece prae- 
missa, percussit, et in nomine Domine de illa fontem Optimum, produxit. 
Jocelin (c. 1189) Vit. S. Patricii A. S. S. Mart. 2, 555. c. cnf. Vit. S. Lan- 
dolini A. S. S. Jun. T. 2, 1066, c. cnf. De S. Dio A. S. S. Jul. 4, 632, c. e. 
cnf. Anmerk. 16.