Der Ordo iudiciarius des Codex Bambergen6is. 299 personis tria conferenda ad res temporales administrandas habere officia: vicedominum, oeconomum et advocatum. Vice- dominus reditus episcopi disponit et circa peregrinos providet, ut D. LXXXIX. c. volumus (c. 2.) etc. diaconum (c. 3.). Advocatum, qui causas episcopi tractat, excepto publico cri- mine, ut C. V. q. 3. c. ult. Oeconomus res ecclesiae, seil, cle- ricorum dispenset, nam oeconomus est, cui res ecclesiastica gubernanda mandatur, ut XVI. q. 7. quoniam in quibus- d am (c. 21.) et in LXXXIX. di. quia in quibusdam (c. 4.). Illud etiam notandum est, quod administrationes istas vendere tune demum symoniacum est, cum spirituale aliquid babent sibi annexum. In quibusdam enim ecclesiis personis istis prop- ter ea, quae gerunt officia, beneficia canonice conferuntur, quae eis non possunt subtrahi, nisi eorum superveniente delicto. In quo casu loquitur illud C. I. q. 1. si quis episcopus (c. 8.) Secus vero cum nullum babent officium adnexum. Nam et principes ufbium et villarum videmus procurationem vendere, quos ob boc tarnen peccare non credimus. Indistincte tarnen qui dam dicunt, buiusmodi administrationem vendere vel emere symoniacum esse, ut C. I. c. ult. Haec enim officia spiritualibus sunt adnexa, quae nonnisi a clericis expleri possint, ut XVI. q. ult. in nona (c. 22.) et C. I. q. 3. Salvator (c. 8.). — Minor pro- curator non constituitur, sed nec procuratorem constituit sine auctoritate sui defensoris, ut in concilio Lateran. C. cum in cun- ctis, 1 ubi dicitur, quod decanatus, archidiaconatus et alia mini- steria, quae animarum curam habent adnexam, nullus omnino suscipiat, nisi XXV. annum attigerit. — Res agenda procuratori mandatur, si fuerit bonesta, iuri congrua, quia mandatum rei tur- pis nullum est, ut D. L. si quis praepostera (c. 2.7.), C. Xli q. 3. non enim semper, sequentia capitula (c. 92 sqq.). Civilis pecuniaria, quia criminalis causa non rite mandatur, ut supra dicimus C. III. q. 8. §. in criminali. Explicare debet procura- tor mandatum, sicut fuerit ei iniunctum. Fines mandati non debet excedere nec infra subsistere ut C. XXV. q. 2. serva- tis privil. (c. 6.) et C. II. q 7. si quis ergo (c. 16.). Si 1 Diese Art des Citirens (es handelt sich um c. 7. X. de elect., das in der App. Lat. Conc. c. 3., in der Bamberg., Cass., Lips. c. 2. der Lateran. Schlüsse von 1179 ist) beweist, dass das Caput aus einer Sammlung citirt wird, wo es unter keinem Titel stand, wie auch alle vier genannten die Schlüsse nur anreihen.