102 
M u s 8 a f i a 
loqui reginae secrete’, permissumque est ei. Qui dixit reginae: ‘Si 
dixeris mihi veritatem de eo quod petiero, filius tuus liberabitur; ali- 
ter non’. Quae respondit et spopondit se illud facturam. At medicus 
dixit: 'Quis est pater infirmi?’ Respondit regina: 'Tu mirabiliter pe- 
tis; rex est pater ejus.’ Et medicus dixit: 'Ex quo mihi non vis dicere 
veritatem, ego recedam.’ Et regina videns ipsum veile recedere, cum 
mültum affectaret filii sanitatem, ait: Tn curiam regis supervenit qui- 
dam miles valde pulcher, in cujus amorem exarsa me cognosci per- 
misi et inde conceptus est infirmus iste, qui regis filius opinatur’. 
Tune dixit medicus: ’Modo veritatem es locuta’ et facta postmodum 
cura decenti, filius reginae existit liberatus et rex eidem medico dedil 
magnam copiam auri. Rediit medicus ad Hippocratem nepotem i) 
suum narrans eidem quae fecerat. Hippocras autem invidia motus ex 
eo quod iste melior erat eo (ex eo quod multos libros fecerat Hippo 
cras), ne post mortem propter istum nepotem suum ejus mentio cum 
memoria deleretur, ipsum 2 ) occidere machinatus est vocansque 3 ) ipsum 
quodamdie in viridarium suum, ubi erat herbarummedicinalium multi- 
tudo, inspexit Hippocras quandam herbam bonam multas habentem 
virtutes dixitque nepoti suo: 'Videsne aliquam herbam bonam?’ Qui 
respondit: 'Video’ et illam ostendit et collegit et Hippocrati singulas 
virtutes declaravit. At Hippocras vidit aliam herbam, cujus virtutes ne- 
pos suus ut prioris declaravit. Tertiam herbam vidit nepos Hippocratis, 
quam Hippocras non vidit et dixit (276") Hippocrati: 'Haec est melior 
cunctis herbis’. Dixitque Hippocras: 'Collige eam’ et dum se flecteret 
ad colligendum ipsam, Hippocras ipsum ad cor cum gladio percutiens 
[occidit] clamque ipsum sepelivit. Contigit autem postea quod Hippo 
cras infirmaretur et passus est intolerabilem fluxum ventris, quem ipse 
nequaquam valuit restringere cum omnibus suis medicinis. Et dixit 
suis ministris: 'Ego non possum restringere hunc fluxum meum’ 
faciens autem aquam cum pulveribus restrictis ut usus ea attrahere- 
tur 4 ), et videns hoc non proficere flevit amarissime de vita omnino 
desperando et dixit servis suis: 'Si viveret nepos meus dilectus, me 
ab hac infirmitate indubitanter liberaret’, Sed merito et digne ipse 
*) So die Hs., statt avuneulum. - 2 ) Cod. ipsumque. — 8 ) Cod. locansque, 
4 ) Hier weicht der Text nicht blos von den anderen Fassungen, sondern auch von 
der italienischen Version derselben Fassung ab. In diesen nämlich heisst es, dass 
Hipocrates, welcher von seiner Wissenschaft Zeugniss ablegen will, das Pulver ver 
wendet, um die Löcher eines mit Wasser gefüllten Topfes zu verstopfen.