12 I. Abhandlung: Wessely. 6Y2GBÜXDN 104, 16; XyCCDM sonst xyCCDCDM 105, 39; 2IO>q sonst aiCDCDH 108, 18; |’NAÜ)(DT sonst ^NACQCDCDT 116, 7; MllXCDp sonst H TLX CD (l)p 6 (London) MIlXCDCDp Pistis So phia 119, 4. Ähnlich ist die Reduzierung von Doppelkonso nanten: NpeqMOOYT, besser: NppeqMOOyT (London) 105, 27; enMANcenepiT V cnMANCGMGpiTT 108, 4. Vgl. xye- BIG V 104, 18 neben AyöBBlG L, AyGBBlO V 105, 41; A1GBBIO V 115, 6. Wo andere Handschriften 1 haben, erscheint hier 61: NAGlATOy Vindob., NÄfATOy London 105,3; NCCDGl V, MCCD'l' L 108, 31; AqsoeiAe V, Aq^OlAG L 104, 23; A61oyCD2 V, ÄioycD2 L 119, 7; eeia)AMO)Axe V, gYcqancijaxg LR ibid. A61(1)AX6 V, Afü)AX6 L; A610BB1O61 V, Ä10BB1O L 115, 1; A61XOC V, AIXOOC L 115, 2. Der umgekehrte Fall ist regelmäßig in nXOYC V, HX061C L; mV, NGl L 113, 1 (das Gehen). Die Variante HOy für Hy (Rahlfs, p. 31) erscheint in NrNHoy V neben NTNHy L 107, 11; oyHOy V neben oyHy L 102,12. Statt der Pluralform XIX66y finden wir in unserer Handschrift regelmäßig XlXGOy : M6qXlX60y 104, 24; Meyxixeoy 105,41; NeNxixeoy 105,47; MeKxixeoy 109, i; NNeqxixeoy in, 8. Die Assimilation eines auslautenden Nasals vor folgendem Wortanfang mit fl ist selten: 21TM nXOlC 120, 2 sonst z. B. 6BOA2N P1KA2 103, 14. Schwankend ist auch die Verwendung von <]> neben 112: <j)HT V neben H2HT L 103, 15; 6n2An V neben 6<J>AI1 L 105, 3; 620 V neben <]>0 L 103, 30; <|>6 V neben ri26 L 105, 29. Vorzuziehen ist Aqq6T im V der Lesart AqBGT im B, s. Rahlfs p. 37 f. Ps. 105. 40. Das härtere 6 in OyilOff (L) ist vertreten durch X: 0[Y]N[0]X V 107, 2. Für XiN erscheint XN : XN 6N62 107, 48; XN n66lBT 112, 1; XN T6NOy 124, 2. Die ältere Form des Pronomen person. Plural 1. Person ANN für ANON steht in 102, 14 (ANON L [A]NN B prima manus, [A]NON B correct.). Dagegen finden wir ANOK im V