Literaturgeschichte der Compilationes antiquae etc.
91
lege statutum, non quod omnia credam ad lileram esse servanda, ut
supra di VI. §. his ita’
im Trierer Codex 864 und Bamb. P. II. 6 mi b. gezeichnet, was
schon der Inhalt als richtig ergibt.
Einige Glossen haben Bernhards Sigle, z. B.
s) zu c. 2. de clericis pugn. in duello V, 12. (die Rubrik ist
ausgeblieben) v. gravis admodum: 'Ad hunc t. pertinet s. XXXII.
nullus praeter, ad haec vero et di. LXXXI. tantis, si quis clericus
romanus si qui sunt, si q. amodo, si q. sacer., et supra di. L. si quis
diaconus et supra XXXII. q. I. in plerisque c. et q. et qu. VII. quae
sunt info etc usque §. his quae aucto b.'
t) Zu c. 2. de concess. praeb. Tn auten. De scis epis §. V.
supra IX. q. 3. cum simus contra. Solutio: ea, quae per canonicos
expediri possunt, per eos expedientur ut hic, quae non possunt per
metropolitanum expedientur ut ibi. b'.’
u) C. meminimus 6. de clericis conjug. 'Hoc c. et sequens de
eadem materia loquuntur et ex dispensatione secundum b., qui dicit,
se Consilium et auxüium hoc impetranti praestitisse. A.’ Diese
Notiz ist auch im Trierer Codex aufgenommen mit der Variante per
sona anstatt materia und mit der Sigle ala verbunden mit dessen
nächster Glosse dazu.
Eine Unzahl der Glossen Alanus" stehen auch im Cod. Tre-
vir. 864 und in anderen mit seiner Sigle, wie jeder auf den ersten
Blick selbst sehen kann. Für die Geschichte der Glosse zur Comp. I.
und damit der zu den Dekretalen Gregors IX., ja für eine Ausgabe
der Compilatio prima selbst, wie sie den heutigen Anforderungen
entsprechend sein sollte, sind die beiden Hallenser Codices so wich
tig, dass ich ihnen kaum andere vorziehen möchte i).
C. Cod. Hallensis Ye. 52. alia pars.
39. Derselbe Codex Ye 32. der Universitätsbibi, zu Halle ent
hält als drittletztes Stück einen Apparat zu den Dekretalen
der Comp. I. auf 9</ a Seiten mit zwei Col. zu je 114 Zeilen. So
kurz derselbe regelmässig ist, so bietet er sehr viel Interessantes.
‘) Es ist eigenthiimlich, dass gerade in Halber« t ad t, wo früher diese Handschrif-
ten waren, «ich diese, ältesten Glossen erhielten. Sollten sie hier etwa nach
solchen copirt. sein, die Johannes Teutonicus als Propst dorthin brachte?